شایع‌ترین عوامل بروز کمردرد کدامند؟

آیا تا به حال دچار کمردرد شده‌اید؟ بسیاری از افراد در طول زندگی خود از کمردردهای شدید شکایت کرده‌اند، اما این عارضه تا حد زیادی بین انسانها شایع است.
اولین حمله درد به ناحیه تحتانی کمر معمولا برای افرادی در بین سنین 30 تا 40 سالگی بروز می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که کمردرد با بالارفتن سن، شایع‌تر می‌شود. این عارضه بین افراد بسیار شایع است و از هر10 نفر تقریبا هشت نفر با آن دست به گریبان هستند.
کمردرد مشکلی است که اغلب ظرفیت انسانها را در زندگی دستخوش تغییر می‌کند و گاهی هزینه زیادی را به فرد تحمیل می‌نماید.
به گفته متخصصان؛ کمردرد در بین افرادی که به لحاظ جسمی متناسب نیستند، شایع‌تر است. کمر و ماهیچه‌های شکمی ضعیف ممکن است نتوانند به خوبی ستون فقرات را حمایت کنند. اگر شما یک الگوی زندگی بدون تحرک یا کم تحرک دارید یعنی بیشتر روز در یک وضعیت می‌نشینید در مقایسه با کسی که تقریبا هر روز ورزش می‌کند، بیشتر در معرض آسیب به کمر خود هستید. هم چنین اگر شکم بزرگی دارید این وضعیت فشار اضافی را به ماهیچه‌های شما در قسمت تحتانی کمر وارد می‌کند و شرایط را برای بروز کمردرد فراهم می‌سازد. از سوی دیگر، برخی از کمردردها شامل بیماری دیسک کمر ممکن است زائیده ژنهای شما باشند.

یکی دیگر از عواملی که در بروز این عارضه تاثیر دارد، نژاد است. برای مثال زنان آمریکایی آفریقایی تبار دو تا سه برابر بیش از زنان سفید پوست به نوعی عارضه استخوانی مبتلا می‌شوند که روی قسمت پایینی نخاع تاثیر نامطلوب و بیمارگونه می‌گذارد.
درعین حال محققان تاکید کردند که نوع شغل نیز تاثیر عمده‌ای روی سلامت و بهداشت این ناحیه از بدن دارد. اگر بر حسب ضرورت شغلی ناچار باشید که وزنه‌های سنگین بلند کنید و یا در تمام ساعات روز یک جا بنشینید، سلامت کمر خود را به خطر خواهید انداخت.
برای مثال بسیاری از تایپیست‌ها یا نویسندگان اغلب از درد کمر رنج می‌برند. در این میان کشیدن سیگار نیز از جمله فاکتورهای خطرزا برای سلامت کمر محسوب می‌شود. هرچند سیگار کشیدن به طور مستقیم عامل بروز کمردرد نیست اما خطر ایجاد درد را در پشت تشدید می‌کند که این درد تا پشت پاها از فشار نخاعی - دیسکی روی یک عصب کشیده می‌شود. سیگار در واقع مانع می‌شود که بدن بتواند مواد مغذی و ضروری را به دیسک‌های بین مهره‌ای در قسمت تحتانی کمر برساند. از سوی دیگر مشکلات مکانیکی نیز می‌توانند موجب کمر درد شوند. به این مفهوم که شاید شایعترین نوع مشکلات مکانیکی تحلیل رفتن دیسک‌های بین مهره‌ای باشند. این دیسک‌ها به اعصاب نخاعی فشار می‌آورند و باعث ایجاد درد شدید در این ناحیه می‌شوند.
علاوه بر اینها بسیاری از بیماریهای پزشکی مثل پوکی استخوان ممکن است سبب بروز کمردرد شوند. بنابراین با توجه به این تنوع در فاکتورهای خطرزا توصیه می‌شود، با مشاهده اولین علائم عارضه کمردرد حتما با متخصص مشورت شده و در درمان سهل انگاری نشود.

منبع: بیتوته

چرا چشم‌هایم سیاهی می‌رود؟

سیاهی رفتن چشم‌ها (یا سرگیجه) معمولا یک مشکل جدی به حساب نمی‌آید،اما در صورتی که در اغلب اوقاتسیاهی ‌رفتن چشم‌ها به خودی خود بهبود پیدا می‌کند،یا علت زمینه‌ساز آن را می‌توان به سادگی درمان کرد.

از جمله دلایل شایع سیاهی رفتن چشم‌ها (dizziness) می‌توان به اینها اشاره کرد:

* بلند شدن بیش از حد سریع.

* آنفلوآنزا.

* سرماخوردگی.

* آلرژی‌ها.

* افت قند خون.

* سرگیجه واقعی (vertigo).

* مشکلات گوش داخلی مانند بیماری منی‌یر و التهاب لابیرنت (گوش‌داخلی)

* ضربان نامنظم قلب،سکته مغزی،تومور مغزی،اسکلروز متعدد،افت شدید در فشار خون. این‌ها عوامل کمتر شایع اما وخیم‌تر سرگیجه هستند که نیاز به ارزیابی و درمان دارند.

منبع: بیتوته

بخور نخورهای تیروییدی

تیرویید که غده‌ای پروانه‌ای شکل و کوچک است، در جلوی گردن قرار دارد و با وجود کوچکی اندازه‌اش، نقش بسیار بزرگی در سلامت ما دارد؛

به طوری که ترشح منظم هورمون‌‌های آن بسیاری از اعمال بدن ما را از میزان ضربان قلب گرفته تا ساختار پوست، تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. وقتی ترشح هورمون‌های تیروییدی از تعادل خارج می‌شوند، ما مبتلا به پرکاری یا کم‌کاری تیرویید خواهیم شد و از آنجا که کارکرد این غده بر عملکرد سایر دستگاه‌ها هم تأثیر می‌گذارد، ابتلا به این اختلالات با علایمی بسیاری همراه خواهد شد.
آیا با تغییر در برنامه غذایی می‌توانیم بر شدت و ضعف این اختلالات تأثیر بگذاریم یا نه؟ دکتر حسینی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی، به این سوال پاسخ داده‌اند.

آیا افراد مبتلا به بیماری‌های تیروییدی باید رژیم خاصی داشته باشند؟
برای کم‌کاری تیرویید یا پرکاری رژیم مشخصه‌ای وجود ندارد؛ البته عده‌ای معتقدند که چیزهایی که ما می‌خوریم روی عملکرد تیرویید تاثیرگذار است، برای مثال وجود برخی از مواد غذایی، فعالیت این غده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

ممکن است درباره این مواد غذایی بیشتر صحبت کنید؟
بله؛ برخی از مواد غذایی با عملکرد تیرویید تداخل دارند. این مواد شامل کلم و خانواده اش از جمله کلم بروکلی و گل کلم، کلم پیچ و مواد دیگری نظیر سویا هستند. اگر مصرف این دسته از سبزیجات و مواد غذایی زیاد باشد، می‌تواند به مواد گوآتروژن (گوآترزا) تبدیل شود و زمینه ابتلا به بیماری‌های تیروییدی را فراهم کند. البته باید به این نکته توجه کرد که همین مواد اگر پخته باشند این اثرات را نخواهند داشت.

آیا می‌شود مشکلات تیروییدی را با رژیم غذایی درمان کرد؟
نه؛ اگر فردی کم‌کاری و پرکاری تیرویید دارد و تصور می‌کند که می‌تواند با رژیم غذایی آن را درمان کند، در اشتباه است. چنین چیزی امکان ندارد، مگر در موارد خاصی که برای مثال، کمبود ید بسیار شدیدی در بدن وجود داشته باشد و بدن به سمت گواتر یا کم‌کاری تیرویید می‌رود.
این نوع کمبود را می‌توان با اضافه کردن ید یا مصرف کردن نمک ید دار تامین کرد. اما اینکه کسی اگر کم‌کاری تیرویید داشت به جای مراجعه به پزشک غدد به رژیم غذایی روی بیاورد کار غلطی است.

شاید بتوان کلسترول بالا یا قند بالا را با رژیم غذایی درمان یا کمی برطرف کرد اما مشکلات تیروییدی چیزی نیست که بتوان آن را با رژیم غذایی رفع کرد. در مورد کلسترول و قند بالا هم فرد لازم است نزد پزشک متخصص قلب یا غدد مراجعه کند و در کنار آن رژیم غذایی را هم رعایت کند. در بحث تیرویید چنین چیزی وجود ندارد. برای همین این ذهنیت که غذا می‌تواند دارویی برای درمان بیماری تیروییدی باشد، اشتباه است.

پس نقش تغذیه در بیماری‌های تیروییدی را چگونه تشریح می‌کنید؟
بالاخره بیماری‌های تیروییدی پیامدهایی دارند که این پیامد‌ها را می‌توان با تغذیه کم کرد؛
برای مثال، افرادی که داروهای تیروییدی مصرف می‌کنند، باید مراقب زمان مصرف دارو و غذای‌شان باشند؛ چرا که مصرف هم‌زمان داروهای تیروییدی با برخی از غذاها در جذب دارو تداخل ایجاد می‌کند. خوردن غذاهای فیبری هم‌زمان با داروهای هورمونی در جذب داروها تاثیرات منفی می‌گذارد. از طرفی، این افراد باید از خوردن گردوی زیاد و سویا پرهیز کنند. کم‌کاری تیرویید نیز تبعاتی مثل چاقی دارد، در حالی که فرد مبتلا به پرکاری تیرویید از لاغری رنج می‌برد، و بنابراین لازم است علاوه بر دریافت دارو تحت رژیم هم باشد. حتی بهتر است بیماران تعداد وعده‌های غذایی‌شان را افزایش دهند و در مقابل، از حجم هر وعده مقداری کم کنند. دریافت پروتئین نیز باید کمی افزایش یابد. گنجاندن تخم مرغ، گوشت قرمز، گوشت ماکیان و ترکیب غلات و حبوبات در رژیم غذایی برای تأمین نیاز پروتئینی این عزیزان مهم تلقی می‌شود. برای کسانی که کم‌کاری تیرویید دارند و دچار چاقی هستند هم رژیم‌هایی در نظر گرفته می‌شود که علاوه بر تامین کالری و دریافت دارو، دچار اضافه وزن نشوند.

بهترین منبع دریافت ید در کم‌کاری ناشی از کمبود این ماده معدنی، کدام است؟
اگر کم‌کاری ناشی از کمبود ید باشد، بهترین توصیه مصرف همان نمک یددار است ولی منابع دیگر ید فرآورده‌های دریایی هستند ماهی‌ها علاوه بر ید مملو از اسیدهای چرب امگا3 نیز هستند.‌ جالب است بدانید که وجود این نوع از اسید چرب به جذب ید هم کمک می‌کند؛ یعنی شما با خوردن ماهی با یک تیر، دو نشان می‌زنید!

درباره مصرف مکمل‌ها چه‌طور؟ آیا نیازی به مصرف آنها هست؟
مکمل‌ها در بهبود شرایط بیماران تاثیر آنچنانی ندارند. بیماران می‌توانند با مصرف میوه و سبزی مواد مورد نیاز خود را تامین کنند ولی باید دقت کرد در صورت مصرف مکمل‌ها یا مولتی ویتامین‌ها فاصله زمانی را بین مصرف دارو و غذا رعایت کنند. مصرف هم‌زمان داروهای هورمونی و این مواد، جذب داروها را کم می‌کند. بنابراین مصرف مکمل‌ها باید با فاصله دو ساعت از خوردن غذاها صورت گیرد.

تاثیر مصرف لبنیات و میوه‌ها در کنترل پیامدهای این دسته از بیماری‌ها چه قدر است؟
استفاده طولانی مدت از داروهای تیروییدی موجب پوکی استخوان می‌شود بنابراین مصرف شیر و ماست در افرادی که کم‌کاری تیرویید دارند، لازم است. بارها گفته ایم که لبنیات از بروز پوکی استخوان جلوگیری می‌کنند. از طرفی، افرادی که دچار کم‌کاری تیرویید هستند به دلیل اینکه ممکن است چاق باشند به آنها توصیه می‌شود که بیشتر از میوه‌ها و سبزی‌ها استفاده کنند. با این کار هم ویتامین‌های ضروری‌شان تأمین می‌شود و هم کالری کمی را دریافت خواهند کرد.
در ضمن، با اینکه فیبر موجود در میوه‌ها و سبزی‌ها خاصیت سیرکنندگی دارد اما باید میزان مصرف‌شان به اندازه باشد، چرا که مصرف زیاد فیبر هم می‌تواند در جذب دارو‌ها تاثیر منفی داشته باشد.
خلاصه اینکه
• بیماران مبتلا به کم‌کاری تیرویید باید از مصرف زیاد مواد غذایی گوآتروژن (گوآترزا) پرهیز کنند: انواع کلم، شلغم، بادام زمینی و سویا.

• سویا می‌تواند مانع جذب کافی داروهای تیرویید شود؛ بنابراین باید در مصرف آن احتیاط کرد.

• تنظیم کالری دریافتی برای جلوگیری از افزایش وزن نیز برای آنهایی که به کم‌کاری تیرویید دچارند، ضروری است.

• مصرف منظم منابع غنی از فیبر (سبزی‌ها و میوه‌هایی مانند انجیر، آلو، سیب و مرکبات و حتی حبوبات و غلات سبوس‌دار) برای برطرف شدن یبوست به این بیماران توصیه می‌شود.

• نوشیدن آب (حداقل روزی 8 لیوان) به این بیماران توصیه می‌شود

منبع: بیتوته

سبزی معطر علیه کم خونی

شما جز آن دسته از افراد هستید که دارای کم خونی هستند ، به شما توصیه می کنیم از این سبزی معطر میل کنید.

یک متخصص تغذیه گفت: نعناع تازه به دلیل داشتن فولات برای کسانی که فقر آهن دارند، می‌تواند مفید باشد.
مریم مراداف افزود: نعناع مقوی معده، ضد اسپاسم و گرفتگی عضلات، ضد نفخ، تقویت کننده معده و بدن است. نعناع برای هضم و سنگینی معده می‌تواند مفید باشد و به دلیل داشتن ویتامین B1 ،B2، B3 اشتها آور و سرشار از فولات است.
وی گفت: فولات موجود در نعناع برای کسانی که فقر آهن دارند، می‌تواند مفید باشد. همچنین نعناع دارای پتاسیم است و برای کسانی که مبتلا به پرفشاری خون هستند، مفید است.
مراداف اضافه کرد: نعناع دارای اسانس منتول است که تسکین دهنده است و برای دردهای موضعی مفید و ضدعفونی کننده است. از نعناع اسانس، روغن گرفته می‌شود.

همچنین اسانس نعناع دارای خواص ضد درد، ضد میکروب، ضد اسپاسم، ضد احتقان بینی و محرک هضم غذا است.
وی افزود: نعناع ویتامین A بالایی دارد و در کنار ویتامین C می‌تواند آنتی‌اکسیدان قوی در برابر رادیکال‌های آزاد باشد. همچنین جویدن نعناع باعث خوشبو شدن دهان می‌شود.
این متخصص تغذیه گفت: نعناع خشک با نعناع تازه تفاوت دارد و اسید‌فولیک و ویتامین C ویتامین B1، B2 و B3 در نعناع خشک از دست می‌رود ولی 100 گرم نعناع خشک نسبت به 100 گرم نعناع تازه حجم بیشتر و سدیم، پتاسیم، گوگرد، منگنز و کلسیم بیشتری دارد.

منبع: بیتوته

سوختگی و نحوه کمک به فرد دچار سوختگی

نکات ایمنی هنگام وقوع آتش سوزی:

در حدود ۸/۱ درصد از حوادث در حال تهیه و ساخت مواد محترقه به وقوع می پیوندد پس باید خود را برای رویارویی با آتش سوزی آماده نمود.

۱- سرعت عمل هنگام روبرو شدن با آتش سوزی برای نجات جان خود و مصدومان احتمالی، کاملاً حیاتی است.

۲- همان طور که می دانیم آتش خیلی سریع انتشار می یابد، بنابراین بلافاصله آتش نشانی و اورژانس را خبر کنید و تا آنجا که می توانید، اطلاعات کاملی در مورد بروز حادثه به آنها بدهید.

۳- سعی کنید که افراد را از ساختمان بیرون ببرید.

۴- با رعایت جوانب احتیاط به خاموش کردن آتش بپردازید.

۵- به هیچ وجه وارد ساختمان آتش گرفته نشوید مگر آن که مجهز به ماسک تنفسی باشید و کاربرد آن را بدانید.

۶- قبل از فرار از اتاقی که در آن بسته است، در را لمس نمایید. اگر در داغ باشد از خروجی های دیگر استفاده کنید.

۷- اگر در ساختمان آتش گرفته گرفتار شده اید فوراً به اتاقی که دارای پنجره است بروید و در را ببندید سپس پتو یا فرش را طوری زیر در قرار دهید که دود وارد اتاق نشود و آن گاه از طریق پنجره تقاضای کمک کنید.

۸- اگر دود، حرارت یا شعله های آتش مسیرهای خروجی شما را مسدود کرده است در را ببندید و در اتاق بمانید. تنها با استفاده از پارچه سفید از طریق پنجره کمک بخواهید. اگر در اتاق تلفن وجود دارد با اداره آتش نشانی تماس بگیرید و موقعیت خود را خبر دهید.

۹- زمانی که در جریان حریق واقع می شوید با حفظ خونسردی تمام تهویه های ساختمان را خاموش کنید تا به این ترتیب از ورود اکسیژن به داخل ساختمان جلوگیری شود.

۱۰- در صورت امکان فوراً مواد سالم و قابل استفاده را از محل خارج کنید.

۱۱- امدادگران و یا افرادی که در جریان حریق واقع شده اند باید لباس های دارای الیاف مصنوعی و پلاستیکی را از خود دور کنند.

۱۲- ظرف مشتعل را حرکت ندهید. شعله را با شن، نمک، پتوی نمناک یا پوشش های دیگر خفه کنید.

نکات ایمنی در نجات مصدوم از اتاق پر دود:
۱- ابتدا مطمئن شوید برای نجات مصدوم جان خود را به خطر نمی اندازید.
۲- طناب نجات را به کمر خود ببندید و آن را به دست یکی از حاضران بدهید.
۳- روشی از نشانه های قراردادی بین خود و کسی که طناب را در دست دارد برقرار کنید تا زمانی که علامت دادید شما را بیرون بکشد. بهترین روش این است که طناب را به صورت دائم در حالت کشیده نگه دارید و در هنگام خطر آن را شل کنید تا فرد متوجه خطر شود و شما را بیرون بکشد.

توجه: بستن دستمال خیس به دور دهان و بینی باعث محافظت شما در برابر گاز یا دودهای سمی خواهد شد.

۴- برای نجات جان مصدوم از اتاق آتش گرفته ای که در آن بسته است باید قبل از ورود ، با لمس در اتاق، حرارت را بسنجید ، اگر داغ باشد وارد اتاق نشوید و اگر داغ نباشد ، قبل از ورود به اتاق چند نفس عمیق بکشید تا خون شما پر اکسیژن شود سپس با شانه خود از پهلو به در ضربه بزنید تا در باز شود و در همین حال صورت خود را برگردانید. اتاق ممکن است پر از هوای سوخته فشرده باشد و احتمال دارد هر لحظه انفجاری رخ دهد. اگر دود کاملاً متراکم باشد روی زمین سینه خیز بروید زیرا با توجه به این که هوای داغ بالا می رود، ممکن است لایه ای از هوای تمیز در کف اتاق وجود داشته باشد.
۵- مصدوم را بگیرید و با توجه به رعایت تمام جنبه های ایمنی به سرعت به سمت در خروجی بکشید. لباس آتش گرفته مصدوم را با استفاده از پتو، گلیم و یا کت خاموش کنید.
۶- اگر لباس سوخته به پوست مصدوم چسبیده سعی نکنید آن را جدا کنید.
۷- اگر مصدوم هشیار است کاملاً از او مراقبت کنید زیرا ممکن است بر اثر نیم سوز شدن اشیای داخل اتاق، گاز منواکسید کربن در هوای اتاق پراکنده شده باشد و این امر بر هوشیاری مصدوم به تدریج تأثیر می گذارد.
۸- اگر تنفس مصدوم قطع شده بلافاصله تنفس مصنوعی را شروع کنید و سپس مصدوم را به بیمارستان برسانید.
۹٫ اگر مصدوم در پارکینگ بسته ای که ماشین یا موتور در آن روشن است گرفتار شده ، در پارکینگ را باز کنید تا دود از پارکینگ خارج و هوای تازه به اندازه کافی وارد شود. نباید وارد چنین محل هایی شوید مگر آن که مطمئن شوید خطری جان شما را تهدید نخواهد کرد.

کمکهای اولیه در سوختگی:

۱- وضعیت عمومی مصدوم را بررسی کنید. برای این منظور ابتدا از باز بودن راه های هوایی و تنفس صحیح اطمینان حاصل کنید.
در مصدومی که بیهوش است سر او را عقب بکشید تا زبان موجب انسداد راه های هوایی نشود.
۲- اگر مصدوم نفس نمی کشد و نبض ندارد عمل احیاء(تنفس مصنوعی همراه با ماساژ قلبی) را در مورد او انجام دهید.
۳- لباس مصدوم را که مربوط به عضو سوخته بدن اوست در آورید.
به خاطر داشته باشید که اگر لباس مصدوم به پوست ناحیه سوخته چسبیده است لباس را از پوست جدا نکنید بلکه لباس را از دور تا دور محل چسبیده قیچی کنید .
۴- ساعت، گردنبند، دستبند ، انگشتر ، کمربند و کفش های مصدوم را در آورید.
۵- ناحیه سوخته را با آب سرد شست و شو دهید و بدین طریق آن را خنک کنید.

در صورت آسیب دیدن چشم و یا پلک ها:
۱* از مالیدن چشم ها و پلک ها خود داری کنید.
۲* حتما" در اولین فرصت به اورژانس چشم پزشکی مراجعه کنید. زیرا در بعضی مواقع آسیب های چشمی در مراحل اولیه علائم زیادی ندارند و ظاهر بدی ایجاد نمی کنند اما می توانند حوادث ناگواری برای چشم ایجاد کنند.
۳* چشم فرد آسیب دیده را با یک وسیله در دسترس مانند لیوانهای یک بار مصرف یا مقوائی که به شکل مخروط در آورده اید بپوشانید. نیازی به گذاشتن دستمال، پنبه یا گاز روی چشم وجود ندارد.
۴* از هیچ گونه پماد یا قطره چشمی استفاده نکنید و چشم ها را نشوئید زیرا استفاده از آنها می تواند آسیب وارده به چشم را شدیدتر کند.
۵* از آسپیرین، ایبوبروفن و موارد مشابه تا رسیدن به اورژانس چشم پزشکی خودداری کنید.
۶* سعی کنید مواد غذائی به بیمار ندهید تا در صورت نیاز به جراحی بتوان در اولین فرصت این کار را انجام داد.

منبع: بیتوته