چرا اغلب مردم تمایل به جرم گیری ندارند ؟عواقب جرم چیست ؟آیا جرم گیری ضرر دارد ؟
برای جواب دادن به سؤالات فوق ابتدا باید ببینیم جرم دندان چگونه تشکیل می شود، از لحظه ای که مسواک زده می شود، حدوداً 10 دقیقه بعد روی سطوح دندانی موادی شروع به تجمع می کنند که اصطلاحاً پلاک دندانی نامیده می شوند. پلاک دندانی از مواد غذایی مصرف شده یا مواد معدنی موجود در بزاق ایجاد میشود، اگر کمی دقت کنیم بعد از مسواک زدن در شب و نخوردن چیزی هنگامی که از خواب بیدار می شویم چنانچه با زبان روی دندانها تماس برقرار کنیم زبری خاصی را احساس می کنیم که در واقع همان پلاک دندانی می باشد.
پلاک دندانی با مسواک زدن به سهولت پاک می شود. یکی از دلایلی که دندانپزشکان توصیه می کنند که دفعات مسواک زدن زیاد باشد در واقع حذف پلاک دندانی که به سرعت روی سطوح دندانی تشکیل می گردد. پلاک دندانی در صورتی که حذف نگردد در ابتدا باعث التهاب لثه می شود که به آن رُنزیوت می گویند. رفته رفته پلاک از حالت نرم به حالت سخت تبدیل شده، که اصطلاحاً جرم نامیده می شوند.
تشکیل جرم دندان در واقع یک فرآیند مخرب می باشد. جرم دندان باعث تخریب لثه و بافتهای نگه دارنده دندان می شود و لثه سالم را تبدیل به لثه بیمار و پرخون و ملتهب می نماید و باعث افزایش عمق شیار لثه شده و لثه چسبنده که باعث نگهداری دندان در حفرۀ استخوانی است را از بین برده، به دنبال آن تخریب استخوان حادث می شود که در نهایت لقی دندان ایجاد می شود که در اصطلاح به این حالت بیماری پریودنتیت می گویند.
در پریودنتیت از بین رفتن استخوان و متعاقب آن از دست رفتن دندانها بسیار اتفاق می افتد و تخریب استخوان گاهی آنقدر زیاد است که بعد از آنکه دندانها از دست رفتند امکان جایگزینی آنها را بسیار مشکل می کند. بسیاری از مردم می پندارند جرم گیری برای دندانها ضرر دارد. و توجیه آنها این است که بعد از جرم گیری دندانهای ما پوسیده شده یا لثه از بین رفته اند و بعضی حساس شدن دندانها را بهانه کرده، از جرم گیری فرار می کنند و با همین تفکرات غلط به شدت از جرم گیری پرهیز می کنند، باید به این افراد بگویم جرم گیری نه تنها باعث پوسیدگی دندانها نمی شود بلکه لثه ها را هم از بین نمی برد. تازه جرم گیری و حذف جرم مانع تخریب و از دست رفتن لثه ها می شود.
لثه ها شاداب و کاملاً صورتی رنگ و بدون خونریزی می شوند و بوی بد دهان که متعاقب التهاب لثه ها ایجاد می شود هم از بین می رود، برای تسریع رفع حساسیت استفاده از دهانشویه توصیه می شود. علت تصور پوسیدگی بعد از جرم گیری هم در حقیقت این است که این دندانها پوسیدگی مختصری داشته اند و وقتی که جرم روی همان نواحی قرار گرفت عملاً هیچگونه مسواکی در آن نواحی زده نمیشود و این پوسیدگی های اندک در زیر جرم ها کم کم زیاد می شوند و وقتی که جرم گیری انجام می شود تازه وسعت پوسیدگی خود را نشان می دهد.
لازم به ذکر است که داشتن دندانهای پوسیده به مراتب وضعیت بهتری از داشتن لثه های پر از جرم است زیرا پوسیدگی را به سهولت می توان ترمیم کرد ولی عدم جرم گیری ممکن است علیرغم داشتن دندانهای سالم در زمان کوتاهی، بی دندانی را به دنبال داشته باشد، حال تصمیم با شماست می خواهید دندانهای ترمیم شده داشته باشیدیا بی دندان باشید، می خواهید لثه های سالم و دهانی خوشبو داشته باشید یا لثه های ملتهب با دهانی بدبو و یا می خواهید موقع مسواک زدن از اینکه از لثه ها خون می چکد بنالید یا با لذت مسواک کنید .
متأسفانه دیده میشود که اطرافیان، هنگام
تشنج دستوپای فرد متشنج را میگیرند، ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی میدهند و
یا اینکه آب سرد روی فرد میریزند که باید گفت هیچکدام از این موارد لازم
نیست و بهتر است فرد به پهلو خوابیده شود."
هر کودکی که بیش از یک حمله
تشنجی به خصوص بدون علت خاص داشته باشد در طبقهبندی صرع قرار میگیرد صرع
در بیشتر مواقع علت مشخصی ندارد اما گاهی زمینه ژنتیکی در خانواده فرد وجود
دارد."
در این بیماری در تعدادی از سلولهای عصبی مغز فعالیتهای الکتریکی غیر طبیعی ایجاد میشود و در برخی از انواع صرع علامتهایی مانند کمبود قند خون، ضربههای مغزی، کمبود کلسیم ومنیزیم و تب دیده میشود."
تخمین زده میشود که در دنیا بیش از 50 میلیون نفر به صرع مبتلا هستند و در هر یک میلیون جمعیت 5 هزار مورد ابتلاء به صرع دیده میشود. همچنین 500 مورد جدید بیماری در هر سال به وجود میآید. لذا شیوع این بیماری بین 5 تا 10 هزار در جمعیت است."
مادران مبتلا به صرع میتوانند باردار شوند و فرزندان آنها مشکلی ندارند البته باید تحت کنترل قرار بگیرند."
75درصد صرعها زیر 20 سال شروع میشود، بیشترین این موارد در بین کودکان 1تا 12 سال به وجود میآید که با دوره درمان مناسب قابل علاج است."
اصل این درمان مصرف دارو است که دوره درمان دارویی بین 2 تا 5 سال پس از آخرین تشنج است. انتخاب دارو بر اساس نوع تشنج، سابقه و سن بیمار است و در حین درمان بیمار باید تحت کنترل پزشک باشد."
پس از شروع مصرف دارو 20 درصد بیماران به راحتی به دارو جواب داده و دیگر تشنجی برای آنها رخ نمیدهد. 40 تا 50 درصد بیماران هم نیاز به افزایش دارو دارند و 30درصد باقی مقاوم به درمان دارویی هستند که برای این بیماران داروهای ضد تشنج جدید امتحان میشود و گاهی نیز درمان جراحی برای آنها انجام میشود."
رژیم غذایی کتوژنتیک راه دیگری است که در بیشتر کودکان امتحان میشود و در 50 درصد موارد بیش از 50 درصد تشنجها را کم میکند اما عوارضی هم دارد چرا که در این رژیم چربی فرد بسیار بالا میرود و قند وی کاهش مییابد."
راه دیگر درمان صرع تحریک عصب واگ است که در 40 تا 50 درصد موارد بیش از 50 درصد در مراحل اول استفاده، تشنج را کاهش میدهد."
این بیماری یک بیماری قدیمی است و در زمانهای قدیم برای درمان آن از سوراخ کردن جمجمه و سوزاندن فرد استفاده میشد، بیماریهایی مانند ریسه رفتن و فنت که در آن فرد ایستاده به یکباره دچار سرگیجه شده و زمین میخورد با صرع اشتباه گرفته میشود که پزشک در این زمینه باید دقت کند."
این بیماری قابل پیشگیری نیست اما ازدواجهای فامیلی به خصوص در خانوادههای باسابقه صرع و ضربه به سر تاثیر زیادی درابتلا به این بیماری دارد. همچنین استرسهای محیطی مانند خستگی، مشکلات خانوادگی و ترس، ابتلاء به صرع را تحریک میکند اما فاکتورهای اصلی نیستند."
اگر کسی 2حمله تشنجی دارد احتمال عود آن بالای 80 درصد است که در این موارد به فرد دارو داده میشود و هدف از مصرف داور این است که جلوی حملات بعدی که ممکن است در شرایط نامساعد مانند حضور در استخر یا کوهنوردی اتفاق بیافتد را بگیرد."
مرگ ناگهانی در اثر تشنج در اطفال بسیار نادر است ضمن اینکه تکرار تشنج موجب هرج و مرج بیشتر مغز میشود و مغز کنترل خود را از دست میدهد و در گاهی اوقات نیز به لب گیجگاهی مغز تاثیر منفی میگذارد."
90 درصد تشنجها ظرف 2 دقیقه و 100 درصد
آنها ظرف 5 دقیقه تمام میشود،در هنگام تشنج نباید چیزی وارد دهان فرد شود و
اگر دندان فرد متشنج به هم چسبیده است اشکالی ندارد و نیازی نیست کار خاصی
انجام شود. همچنین بهتر است در تشنجهایی که فرد در آن دست و پا میزند،
دست و پای فرد متشنج گرفته نشود و فرد به پهلو خوابیده شود. در تشنجهای
دست و پا زدن بهتر است از دیازپامهای مقعدی برای فردی که سابقه تشنج دارد
استفاده شود."
تشنجها به دو صورت معمولی و ژنرالیزه هستند در تشنجهای
ژنرالیزه فرد قبل از تشنج متوجه به این عارضه نمیشود و تشنج یک دفعه اتفاق
میافتد اما در تشنجها معمولی اتفاقی قبل از تشنج رخ میدهد که فرد را
متوجه تشنج میکند که مهمترین این موارد دل درد است. جنسیت در این بیماری
تأثیری ندارد."
منبع: بیتوته
اما این کار چه اهمیتی دارد و چرا باید چنین کنیم؟ تصور میکنم دست کم به دو دلیل:
1) برای کاستن از استرسهای موجود در زندگی بیرحم و پرسرعت روزانهمان.
تصور
کنید برای دقایقی هیچ کار خاصی برای انجام دادن ندارید و فقط میخواهید به
کشف ظرافتهای پنهان در یک پدیده بپردازید و چیزهایی را ببینید که تاکنون
ندیدهاید و شاید در آینده هم دیگر نبینید. احساس آرامش میتواند یکی از
نتایج این کار باشد.
2) دلیل دوم دیدن بخشی از وجود درونی خودمان است.
بله!
آنچه میبینید بیارتباط با محتوای ذهن شما نیست، بهخصوص زمانی که با
تصویری مبهم و ناواضح روبهرو هستیم، بیشتر ممکن است برای کشف رمز آن، از
محتوای نهانی ذهن خود مدد بگیریم؛ به این ترتیب، راهی یافتهاید که بخشی از
محتوای ناهشیار ذهنتان را روی دایره میریزد؛ به عبارت دیگر: «آنچه خواهد
دلت همان بینی!» البته باید اعتراف کنم که تفسیر کامل آنچه شما در تصویر
ابرهای آسمان میبینید به این سادگی نیست و نیاز به کار تخصصی دارد. به
همین منظور، سالهاست که به کمک این خاصیت، آزمونهای روانشناختی خاصی
طراحی شده است که برای پی بردن به مشکلات احتمالی افراد بهکار میروند.
ولی گاهی میتوان کلیاتی را از آنها برداشت کرد، بهخصوص هنگامیکه مطالب
مشاهده شده آنقدر غیرمعمول است که تقریبا هیچ فرد دیگری از آن مطلب چنین
برداشتی ندارد؛ مثلا فردی را تصور کنید که همه چیز را به صورت اشکال
تهدیدکننده و متخاصم میبیند، حتی چیزهایی که کوچکترین اثری از تهدید
ندارند یا فرد دیگری که هرگونه شکلی را دارای محتوای جنسی یا تحریککننده
ادراک میکند؛ در حالی که کوچکترین شباهت معقول و مشهودی در آن نمونه با
مسایل یاد شده وجود ندارد. احتمالا شما هم موافقاید که فرد اول دچار نوعی
بدبینی است و فرد دوم نوعی اختلال یا عقده جنسی دارد. ولی باید توجه داشت
که صرفا با یک برداشت غیرمعمول نباید به فردی برچسب بیماری زد. در صورتی که
این پدیده در موقعیتهای گوناگون تکرار شود و به ویژه اگر در زندگی روزمره
فرد هم مؤثر باشد باید به آن بهعنوان یک علامت توجه کرد؛ علامتی که «ممکن
است» نشان از وجود یک بیماری داشته باشد.
منبع: بیتوته
پژوهشگران در یک تحقیق جدید به این نتیجه رسیدند که تنفس کنترل شده و به آرامی میتواند به میزان قابل توجهی، احساسات درد را کاهش دهد.
پژوهشی روی دو گروه از زنان در سنین 45 تا 65 سال صورت گرفت. یک گروه از زنان به اختلال فیبرومیالژی مبتلا بوده و گروه دیگری هم بودند.
محققان دریافتند که مبتلایان به دردهای مزمن بویژه بیماران فیبرومیالژی در حالی که آرام نفس بکشند، درد کمتری را احساس میکنند مگر اینکه احساسات منفی، غم و افسردگی بر آنها غلبه کرده باشد.
فیبرومیالژی اختلالی است که در آن درد مزمن و فشار عضلانی مشخصه آن است. این بیماری نوعی رماتیسم بافت همبند است. فیبرومیالژی معمولا به صورت بروز ناگهانی دردی منتشر و مزمن و به ندرت با محلی مشخص دیده میشود.
محققان دریافتند: در بیمارانی که احساس مثبت دارند، آرام کردن تنفس در کاهش درد تاثیر به سزایی دارد.
منبع: بیتوته